خدمات رهایش دارو

استفاده از سیستم‌های دارورسانی سنتی، در فواصل زمانی مشخص، هیچ کنترلی در زمان، مکان و سرعت رهایش دارو ندارد. هم‌چنین تحویل دارو در بافت هدف، باید تا زمان معرف بعدی، نیاز درمانی بیمار را برطرف کند و در نوبت‌های متناوب مصرفی، ممکن است نوسانات غلظت دارو، از گسترۀ درمانی فراتر رفته و عوارض جانبی بیشتری ایجاد کند. از طرف دیگر، بسیاری از داروها ناپایدار و سمی بوده و دوره اثربخشی آن‌ها کوتاه است. بعضی از داروها هم ممکن است مشکل انحلال‌پذیری داشته‌ باشند. برای حل این مشکلات، سیستم‌های نانومتری حامل دارو، ویژگی‌های مطلوبی برای کپسوله کردن بسیاری از داروها و مواد تشخیصی تصویربرداری دارند و ضمن محافظت از دارو در حین فرآیند انتقال، رهایش کنترل شده و تحویل به بافت هدف، روشی برای محافظت بدن در برابر داروهای بسیار سمی است.

سیستم‌های انتقال دارو در چند سال گذشته اهمیت بیشتری پیدا کرده‌اند. نکتۀ قابل توجه درمورد آنها، این است که هرکدام از سامانه‌های دارویی دارای خصوصیات شیمیایی، فیزیکی و مورفولوژیکی خاص خود هستند و با فعل و انفعالات شیمیایی مختلفی مثل پیوندهای کوالانسی، هیدروژنی و یا با تعامل‌های فیزیکی مثل برهمکنش‌های الکترواستاتیک و واندروالس، تمایلات اتصالی مختلفی به انواع داروهای قطبی و غیرقطبی دارند. علاوه بر این، عوامل دیگری مثل ترکیب شیمیایی نانوذرات و انواع اشکال مختلفی از نانوسامانه‌ها که با دارو در ارتباط هستند، نقش مهمی در پروفایل رهایش کنترل‌شدۀ دارو دارند. به طور کلی رهاسازی دارو از سامانه‌های نانومتری حامل دارو، از طریق سازوکارهای مختلف انتشار، انحلال‌پذیری، واکنش شیمیایی و رهاسازی وابسته به دریافت یک محرک خاص صورت می‌گیرد.

مشخصات رهایش دارو، نتیجه‌ای از یک یا چند سازوکار مشخص آزادسازی، درون بدن است که عبارتند از:

 ۱) آزاد سازی داروی متصل شده به سطح

 ۲) انتشار از عرض ماتریکس‌های حامل

 ۳) انتشار از دیواره میکروکپسول‌ها و میکروذرات

 ۴) فرسایش و تخریب ماتریکس حامل

 ۵) مکانیسم ترکیبی از فرآیند فرسایش/انتشار.

رهايش دارو عبارت است از روشي که در آن با استفاده از متدهاي پزشکي و تلفيق آن با ديدگاه مهندسي، داروها و يا بطور کلي مولکول هاي درماني به طريقه ي موثرتري به هدف مورد نظر يعني ناحيه تحت درمان خواهند رسيد.

به دنبال روش هايي هستيم که بتواند چالش هاي احتمالي را در رسانش دقيق دارو به حداقل برساند. براي مثال استفاده از ليپوزوم؛ پروليپوزوم ها، ژل ها، ميکروکرات، پرو داروها و … مورد بررسي قرار گرفته اند. نانو ذرات ساخته شده از پليمرهاي زيست  تخريب پذير مي تواند حامل مناسبي براي رهايش داروهاي گوناگون باشد. چنين حامل هايي داراي زيست سازگاري و پايداري مناسب بوده و مي توان آنها را به محل مورد نظر رسانيد. بعلاوه اين حامل ها مي توانند به صورت ايده آلي رهايش دارو را کنترل نموده و با نرخ و دوز مناسبي آزاد سازي را انجام دهند.

در ارتباط با این خدمات باید لود اولیه دارو در نانوذره مورد نظر مشخص باشد و همچنین طول موج جذبی مشخصه ی دارو از منابع معتبر مشخص شود. حداقل میزان نانوذره 5 میلی گرم برای هر محدوده بافری می باشد. در صورت عدم ته نشین شدن نانوذره به وسیله سانتریفیوژ و نیازبه کیسه دیالیز، تهیه ی کیسه دیالیز با مشخصات مدنظر به عهده مشتری می باشد.