درباره الکتروریسی
فرايند الکتروريسي (Electrospinning) یکی از متداول ترین و محبوب ترین شیوه ها در جهان برای توليد میکرو و نانو الياف (Micro/Nanofibers) بلند رشته از مواد پليمري است. مواد پلیمری مورد استفاده که قابلیت تبدیل به نانو الیاف را دارند شامل پلیمرهای طبیعی (پروتئینهای رشته ای، کیتوزان و …) و پلیمرهای مصنوعی (PCL ، PLGA، PVA، PEO و …) می باشند. سرعت اين روش و تنوع محصولات آن به هيچ وجه قابل مقايسه با روشهاي ديگر تولید نانو الیاف نبوده، استفاده ازآن حتي براي ساير مواد غير پليمري نيز در حال توسعه است. الکتروريسی يک روش ساده و ارزان در توليد الياف بسيار نازک از محلول پليمری می‌باشد. روشی با نيروی محرکه الکترواستاتيکی برای توليد نانوالياف است. نانوالياف از محلول مايع يا مذاب پليمری که از لوله موئين به منطقه با ميدان الکتريکی بالا تغذيه می‌شود، تشکيل می‌شوند.
اندازه و ريزساختار نانوالياف با متغيرهای عملياتی متفاوتی کنترل می‌شود. اين متغيرها شامل ويسکوزيته محلول، ولتاژ، نرخ تغذيه، هدايت محلول، فاصله هدف و لوله موئين و اندازه لوله هستند. نانوالياف الکتروريسی شده معمولاً به‌صورت بی‌نظم يا جهت‌دار روی صفحه دوبعدی جمع آوری می‌شوند.
فرایند الکتروریسی
در این روش، ابتدا محلول پلیمری تهیه شده، در داخل مخزن (سرنگ) قرار مي گيرد بطوری که انتهای سوزن سرنگ محل خروج مایع پلیمری خواهد بود. سپس بين سوزن و صفحة هدف (صفحه جمع کننده)، اختلاف پتانسيل بسيار بالايي اعمال می گردد. این ولتاژ بالای الکتريکي سبب جريان يافتن سيال پليمر از داخل سوزن به سمت صفحة هدف مي شود. براي اينکه سيال بتواند جريان پيدا کند، نيروي الکتريکي بايد بر نيروي کشش سطحي پليمر و همچنین گرانروی آن که مانع از جريان يافتن مایع مي شوند، غلبه کند. دستگاه الکتروریسی جهت تولید نانوفیبرهای پلیمری به منظور شبیه سازی ECM سلولی استفاده می گردد.
برخی از کاربردهای مهم نانوالیاف حاصل از فرایندهای الکتروریسی در زمینه پزشکی به موارد زیر اشاره می گردد:
پوشش‌های زخم
سامانه‌های کنترل‌شده رهایش دارو
ماسک‌های بهداشتی
مرکز تحقیقات فناوری بن یاخته، یکی از اولین مراکز پیشرو در کشور در زمینه تولید نانوالیاف به روش الکتروریسی و به کارگیری آن در حوزه مهندسی بافت و طب ترمیمی است که تجربیات حرفه ای خود را در اختیار مراجعان قرار می دهد.
تصویر محصول
