تکثیر سلولی یکی از عملکردهای اصلی سیستم ایمنی بدن هنگام مواجهه با عوامل بیماری زا می باشد. غالباً لازم است ماهیت تکثیر سلولها تجزیه و تحلیل شود تا نتیجه‌گیری اعمال شود. یکی از این روش‌ها برای تعیین تکثیر سلولی (Cell proliferation rate)، ردیابی رنگ کربوکسی فلوئورسئین دی استات سوکسینیمیدیل استر (CFSE) است که به نظارت بر تکثیر سلولها کمک می‌کند. CFSE از طریق گروه سوکسینیمیدیل خود ، به مولکول های درون سلولی به ویژه ، به باقی مانده های لیزین داخل سلولی و سایر منابع آمین ، از طریق پیوند کووالانسی متصل می شود. با توجه به این واکنش کووالانسی، فلورسنت CFSE را می توان برای مدت بسیار طولانی در سلول ها حفظ کرد. همچنین به دلیل این ارتباط پایدار، هنگامی که رنگ درون سلول ها قرار می گیرد ، به سلول های مجاور منتقل نمی شود. هنگامی که سلولها تقسیم می‌شوند، مولکول‌های CFSE نیز تقسیم می‌شوند؛ بنابراین سلولهای دختری، نیمی از رنگ را نسبت به جمعیت والدین دارند؛ در واقع در هربار تقسیم شدن سلول، میزان این رنگ بین سلولهای دختری تقسیم میشود در نتیجه تشخیص سیگنال CFSE کاهش می یابد. بنابراین، رقیق شدن رنگ نشان دهنده تکثیر سلولی است. این کاهش شدت رنگ را می‌توان با تکنیک فلوسایتومتری مشاهده کرد. تنها محدودیت این است که CFSE در غلظتهای بالا می تواند برای سلولها سمی باشد. با این حال ، هنگامی که رنگ آمیزی CFSE به طور مطلوب انجام می شود ، می توان تقریباً 7-8 تقسیم سلولی را قبل از اینکه فلورسانس CFSE بسیار کم باشد تا در پس زمینه اتوفلورسانس تشخیص داده شود ، تشخیص داد.
تصویر محصول
